எரியும் சொல்லில் விடுதலை விதைத்தாய்,
எழுச்சியின் தீயாய் தமிழ் நெஞ்சில் புகுந்தாய்;
பெண்ணும் ஆணும் சமம் எனப் பாடி,
புதுயுகத்தின் வாசலைத் திறந்தாய் நீ.
அச்சமில்லை என்ற ஒரு வரியில்,
அடிமைச் சங்கிலிகள் சிதறினவே;
தேசம் உன் கனவாய் விழித்தெழுந்தது,
துணிவே உன் கவிதையின் உயிரானது.
காற்றாய் விரிந்த உன் சிந்தனைகள்,
காலம் கடந்தும் ஒலிக்கின்றன;
பாரதி! நீ கவிஞன் அல்ல,
ஒரு இயக்கம், ஒரு சுதந்திரக் குரல்.
144 ஆண்டுகள் கடந்தும் நம் நெஞ்சில்,
நீ இன்னும் தீபமாய் எரிகிறாய்;
தமிழின் மகாகவியே,
உன் பாடல்கள் தான் எங்கள் பாதை. 🌺
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.